Briek Schotte (1919-2004)

Opmerkelijke feiten

• Klassiekerspecialist met een lange carrière uit West-Vlaanderen (op de grens met Oost-Vlaanderen), tweevoudig Wereldkampioen en tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen.
• Werd geboren als Albéric Schotte en werd prof in 1939. Zijn eerste zege in z'n debuutjaar was merkwaardig. Door het uitbreken van WO II werd de etappekoers de Omloop van het Westen stilgelegd. Omdat hij op dat moment aan de leiding stond, werd hij uitgeroepen tot winnaar. WO II bemoeilijkte zijn profcarrière, maar hij bleef wel koersen en won zo voor de eerste keer de Ronde van Vlaanderen.
• Zou in totaal 20 keer (!) in z'n geliefde Ronde van Vlaanderen starten, een absoluut record. Hij won twee keer (1942+1948) en stond acht keer op het eindpodium. Een andere favoriete koers van hem was de (toen nog) grote klassieker Parijs-Brussel: twee keer winst (1946+1952) en negen keer top tien.
• Werd ook twee keer Wereldkampioen. De eerste keer in 1948 in Valkenburg, waar hij een duel won met z'n medevluchter Apo Lazarides. In 1950 zou hij dit succes overdoen voor eigen publiek in Moorslede. Na 284 had hij een voorsprong van een minuut op (eveneens oud-Wereldkampioen) Theofiel Middelkamp en Tourwinnaar (en latere Wereldkampioen) Ferdi Kübler.
• Beantwoorde aan het archetype van een echte Flandrien, de noeste boerenjongen die het opnam tegen beter uitgeruste en begeleide renners uit Frankrijk en Italië. Z'n bijnaam werd "IJzeren Briek" en hij kreeg, mede door de lengte van z'n carrière, een mythische status. Een man met een gebeeldhouwde kop die afzag, maar altijd bleef stoempen, over kasseien en in guur weer.  
• Zijn volharding bezorgde hem 61 profzeges en in 1948 opmerkelijk genoeg een tweede plaats in de Tour, na (op bijna een halfuur) Gino Bartali, maar vóór andere klassementsrenners. In datzelfde jaar werd hij dus ook voor de tweede keer Wereldkampioen en ontving hij de trofee als beste renner van de wereld.
• Hij bleef prof tot z'n veertigste. Daarna begon hij aan een even succesvolle loopbaan als ploegleider, waarin hij z'n ervaring doorgaf aan toprenners als Joop Zoetemelk, Roger De Vlaeminck, Jean-Pierre Monseré en Freddy Maertens, en ook nog eens als ploegleider viermaal "zijn" Ronde van Vlaanderen won. 
• Overleed in 2004, nota bene in de ochtend op dezelfde dag waarop de Ronde van Vlaanderen werd verreden. Er werd een minuut stilte bij het podium gehouden en de week erna was België in rouw. Op het kerkhof van Waregem werd hij naar zijn laatste rustplaats gedragen door acht toprenners, o.a Sean Kelly en Eddy Merckx.