Alexander Vinokourov (1973)

Opmerkelijke feiten

• Klassementsrenner en tijdrijder uit Kazachstan, vlakbij de Russische grens. Vueltawinnaar 2006.
• Begon z'n carrière bij de Franse Casino-ploeg en viel daar dermate op dat hij werd aangetrokken door de grote Telekom-ploeg van Jan Ullrich. Deze overstap zorgde ervoor dat hij vaak in de schaduw van z'n kopman reed, maar hij wist zich toch verdienstelijk in de top 20 van de Tour te rijden, als eerste Kazak ooit. Bovendien trok hij steeds meer z'n eigen plan.
• Was een goede vriend van de in 2003 in Parijs-Nice overleden Andrei Kivilev. Vino droeg zijn latere overwinning op aan z'n landgenoot. Als gevolg van Kivilev's fatale val werd het dragen van een helm verplicht gesteld.
• Omdat Ullrich was over gestapt naar een andere ploeg, kon hij voor eigen rekening rijden in de Tour 2003, hetgeen resulteerde in een mooie podiumplaats, achter Lance Armstrong en Jan Ullrich.
• Was in de zomer van 2006 initiatiefnemer van het opstarten van de nieuwe Kazachse ploeg Astana. Meteen won hij voor z'n nieuwe ploeg de Vuelta. Dankzij een opvallend sterke land- en ploeggenoot Andrej Kasjetsjkin, maar ook dankzij zeer degelijke tijdritten wist hij de Spanjaarden Alejandro Valverde en Carlos Sastre achter zich te houden. In Kazachstan ontving hij voor dit grote succes diverse hoge onderscheidingen.
• Werd in de Tour 2007 betrapt op bloeddoping, waarna hij in eerste instantie z'n loopbaan beëindigde. Hij werd een jaar geschorst, maar keerde alsnog met veel succes terug in het peloton.
• Won over z'n hele carrière vele meerdaagse én ééndaagse koersen, o.a. Parijs-Nice twee keer, Ronde van Zwitserland, Luik-Bastenaken-Luik twee keer, De Amstel Gold Race, alsook de Olympische wegwedstrijd. Bekend was ook z'n explosieve aanvallende rijstijl als het bergop ging.
• Werd meestal kortweg "Vino" genoemd. Hij was een held in eigen land en een goede vriend van de president.
• Z'n zege van Luik-Bastenaken-Luik in 2010 was controversieel. Hij zou medevluchter Alexandre Kolobnev hebben omgekocht. Het is echter nooit bewezen en Vino werd jaren later uiteindelijk vrijgesproken. Ook zijn Olympisch titel in 2012 was niet geheel onomstreden. Hij (inmiddels 39) kreeg er opvallend carte blanche van de Colombiaan Rigoberto Uran in een sprint-à-deux.
• Na z'n gouden medaille in 2012 maakte hij zijn definitieve afscheid van het actieve wielrennen bekend. Meteen daarna werd hij ploegleider van "zijn" Astana-ploeg.