Davide Rebellin (1971-2022)

Opmerkelijke feiten

• Specialist van heuvelklassiekers, maakte in 2004 het hoogtepunt van z'n extreem lange carrière mee, namelijk winst in de drieluik Amstel Gold Race/Waalse Pijl/Luik-Bastenaken-Luik.
• Begon in 1992 z'n profcarrière in dienst van de Italiaanse ploeg GB-MG Maglificio. Hij kwam toen in het peloton met mannen als Miguel Induraín, Laurent Fignon en Sean Kelly. Bij zijn afscheid in 2022 waren topcoureurs als Wout van Aert, Tadej Pogačar en Remco Evenepoel toen nog lang niet geboren. 
• Leek in z'n eerste jaren een klassementsrenner te kunnen worden. Zo reed hij in 1996 top tien in zowel Giro als Vuelta. Maar het jaar daarna won hij de Clásica San Sebastián en het Kampioenschap van Zürich, waarna hij zich vooral ging concentreren op presteren in de heuvelklassiekers. Ook was hij een prima tijdrijder en klimmer.
• Behoorde de late jaren'90 en vroege jaren'00 tot de vaste toppers in de grote heuvelklassiekers (samen met o.a. z'n rivaal Francesco Casagrande en Michael Boogerd) en behaalde ook talloze ereplaatsen in de Italiaanse (semi)klassiekers, waardoor hij jaar op jaar hoog eindigde in de jaarklassementen.
• Zijn wonderjaar beleefde hij in 2004, met winst in de Amstel Gold Race, Waalse Pijl én Luik-Bastenaken-Luik, een unicum wat nog nooit eerder was gepresteerd. In totaal zou hij drie keer de Waalse Pijl winnen, verder schreef hij onder meer Tirreno-Adriatico, twee keer de Giro dell’Emilia en Parijs-Nice op zijn naam. 
• Haalde in 2008 op zijn 37e verjaardag de zilveren medaille op de Olympische Spelen in China (achter Samuel Sánchez), maar moest het later weer inleveren nadat hij positief was getest op CERA, een vorm van EPO. Hij werd voor twee jaar geschorst. Na zijn schorsing kwam hij niet meer aan de bak bij een echte topploeg, maar op het tweede niveau kwam hij als veertiger nog tot grote prestaties en werd mede daardoor populairder dan tijdens z'n topdagen. In totaal omvatte z'n carrière 30 seizoenen, waarin hij o.a. 17 keer de Amstel Gold Race en 16 keer de Ronde van Lombardije reed. 
• Stond bekend als een slimme en lepe renner, die nooit een trap te veel deed en vaak in de slipstream van de aanvallers reed, maar zelden loste. Als persoon was hij wat teruggetrokken, een kluizenaarstype, die met passie en uiterste toewijding voor z'n sport leefde. 
• Net 50 geworden, brak hij in 2021 z'n been. Na een lange revalidatie (hij wilde per sé z'n carrière niet beëindigen met een dubbele beenbreuk) maakte hij een jaar later toch weer z'n rentree. Op 51-jarige leeftijd (!) nam hij in oktober 2022 afscheid als wielrenner. In zijn thuiskoers, de Veneto Classic, eindigde "opa" Rebellin na 30 seizoenen als...30e. Slechts enkele weken na z'n afscheid ging er een schok door de hele wielerwereld. Hij werd vlakbij z'n woonplaats op z'n fiets aangereden door een vrachtwagen en was op slag dood, letterlijk gestorven in het zadel.