Marco Pantani (1970-2004)

Opmerkelijke feiten

• Legendarische klimmer uit Emilia-Romagna, winnaar van de Giro én de Tour in 1998.
• Werd prof nadat hij als amateur in 1992 met overmacht de Baby Giro had gewonnen. In 1994 volgde de doorbraak in het profpeloton. Hij won overtuigend twee zware Dolemieten-ritten in de Giro en werd tweede in het eindklassement (achter Evgeni Berzin, maar vóór Miguel Indurain). In de Tour die volgde kon hij geen rit winnen, maar zorgde wel voor spektakel in de bergen. In Parijs eindigde Pantani als derde, zijn reputatie als unieke klimmer was definitief bevestigd.
• Kon in 1995 de Giro niet rijden vanwege een blessure, maar in de Tour schitterde hij met twee spectaculaire overwinningen in de bergen. De rit naar Alpe d'Huez beklom hij in een recordtijd. Later dat jaar kwam hij opnieuw hard ten val na een botsing met een auto en moest ruim een jaar revalideren. Pas in 1997 keerde hij weer terug met opnieuw twee ritzeges en een podiumplaats in de Tour.
• 1998 werd zijn droomjaar door met overmacht zowel de Giro als de Tour te winnen, met in in beide rondes twee etappezeges. Voor de Tour was het de eerste Italiaanse overwinning in meer dan dertig jaar (Felice Gimondi in 1965). Ook was het voor het eerst in jaren dat een echte klimmer de Tour won. Hij werd de grote held van Italië en de opvolger van Fausto Coppi door in één seizoen Tour en Giro te winnen. 
• Was als wielrenner een echte klimgeit met een agressieve doch zeer attractieve rijstijl, wat hem immens populair maakte. Met een lengte van 1,72 meter en 52 kg had hij de perfecte fysieke omstandigheden. Door z'n kale schedel en grote oren had hij de bijnaam "Il Elefantino" (Het Olifantje). Later werd hij ook "Il Pirata" (de Piraat) genoemd, vanwege zijn nimmer ontbrekende hoofddoek. 
• Na zijn grote successen in 1998 en de Giro 1999, waarin hij betrokken raakte bij een dopingschandaal, ging het snel bergafwaarts met zijn carrière. Twee dagen voor het einde van de Giro werd hij, nadat hij de ronde had gedomineerd, vier bergritten had gewonnen en op dat moment het klassement aanvoerde en onbedreigd op zijn tweede opeenvolgende zege leek af te stevenen, uit koers genomen vanwege een te hoge hematocrietwaarde. Het drama van de uitsluiting was het begin van het einde van de sportman Marco Pantani.
• Kreeg in de jaren die volgden mentale problemen. In 2000 was er weliswaar kort nog een opleving in de Tour, waarin hij twee bergetappes won. Na een mislukte aanval in de laatste bergrit stapte hij gedesillusioneerd af, wat z'n broze mentale gestel aangaf. Hij bleef nog t/m 2003 prof, maar raakte in zware depressies, reed nauwelijks nog uitslagen en verdween uit de ogen van het publiek. In de Giro 2003 kwam hij nog eenmaal sterk in actie, hij eindigde er als 14e. 
• Hij vereenzaamde daarna en in februari 2004 werd hij dood aangetroffen in een hotel in Rimini. Verschillende media speculeerden over zelfdoding middels verdovende middelen. Na de autopsie bleek een hartstilstand de doodsoorzaak. Latere persberichten gaven aan dat hij was gestorven aan een overdosis cocaïne in combinatie met antidepressiva. Hij werd slechts 34 jaar. Z'n uitvaart werd groots gevierd en zijn graf een bedevaartsoort voor wielerliefhebbers.

• Werd sindsdien in Italië gezien en geëerd als één van de grootste wielrenners ooit. In zijn geboorteplaats Cesenatico kwam een standbeeld ter nagedachtenis aan hem.