Fiorenzo Magni  (1920-2012)

Opmerkelijke feiten

• Veelzijdige renner, drievoudig Giro-winnaar (1948+1951+1955), maar ook drievoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen.
• Begon zijn carrière tijdens WO II en haalde een aantal ereplaatsen (top 10 Milaan-San Remo en Ronde van Lombardije, winst Ronde van Piemonte 1942) in de weinige koersen die toen werden verreden. Na de oorlog werd hij een jaar (1946) geschorst vanwege fascistische sympathieën, hoewel er geen hard bewijs was. Het werd hem echter altijd nagedragen.
• Bouwde vanaf 1947 een mooie carrière op, beginnend met een top tien plaats in de Giro dat jaar. Het jaar erop won hij z'n eerste Giro. Hij kon goed klimmen en was een bekwaam daler. De jaren daarna werd hij de "derde man" van de de Italiaanse wielersport, een waardige rivaal van de grote kampioenen Fausto Coppi en Gino Bartali. Toch kreeg hij vanwege z'n verleden in Italië nooit de erkenning van een groot kampioen.  
• Tussen 1949 en 1951 won hij drie keer op rij de Ronde van Vlaanderen. Opmerkelijk, want hij was destijds één van de weinige Italiaanse renners die deelnam aan de Belgische klassiekers. Hij hield er de bijnaam "De Toscaan van Vlaanderen" aan over.
• Won ook vele Italiaanse semi-klassiekers. In Milaan-San Remo eindigde hij zeven keer bij de beste tien, in de Ronde van Lombardije vijf keer en op het WK vier keer, maar genoemde koersen won hij nooit.
• Had de Tour 1950 kunnen winnen, ware het niet dat hij (in de leiderstrui) door Bartali werd overgehaald uit koers te stappen, omdat laatstgenoemde herhaaldelijk werd geïntimideerd door het publiek. In alle zeven Tours waaraan Magni deelnam, droeg hij de gele trui, een unicum. 
• Stond bekend om z'n enorme wilskracht en won koersen met agressiviteit en veel moed. Zo werd hij b.v.b. tweede in de Giro 1956 terwijl hij reed met een gebroken sleutelbeen.
• Bleef na zijn carrière actief in het wielrennen als ploegleider, bondscoach en later voorzitter van het wielermuseum op de Madonna del Ghisallo. Hij stierf in 2012 op 91-jarige leeftijd.