Philippe Gilbert (1982)

Opmerkelijke feiten

• Klassiekerspecialist uit de Waalse provincie Luik, Wereldkampioen 2012 en winnaar van vele "monumenten".
• Was in z'n jeugd al een topper in de junioren- en beloftencategorieën en maakte op 20-jarige de overstap naar de profs bij de Franse La Française des Jeux-ploeg, waar hij tot z'n 27e zou blijven en z'n eerste successen boekte. Vanaf 2008 behoorde hij bij de wereldtop in moeilijke en vooral heuvelachtige ééndagskoersen, maar z'n eerste grote zege kwam pas na z'n overstap naar de Belgische Lotto-ploeg in 2009, toen hij aan het eind van een sterk seizoen de Ronde van Lombardije won.
• Een jaar later bevestigde hij z'n status als toprenner (met o.a. een tweede zege in de "koers van de vallende bladeren" na een solo van 30 km), maar zijn meest succesvolle jaar was 2011, toen hij na Davide Rebellin de tweede renner werd die in hetzelfde jaar de drieluik Amstel Gold Race - Waalse Pijl - Luik-Bastenaken-Luik won. Ook won hij de Brabantse Pijl, een Touretappe en nog vele andere grote en minder grote ééndagskoersen, waardoor hij als eerste eindigde in het individuele klassement van de UCI.
• Een jaar later werd hij Wereldkampioen in Valkenburg, nadat hij op onnavolgbare wijze op de laatste beklimming van de Cauberg was ontsnapt en knap stand hield tot de finish. Edvald Boasson Hagen en Alejandro Valverde pakten nog nipt eremetaal voor het aanstormende, en fel uitgedunde, pelotonnetje der favorieten.
• Wist de jaren daarna nog een aantal grote vissen binnen te halen, maar presteerde niet meer zo constant als in 2010 en 2011. In 2017 schreef hij de Ronde van Vlaanderen op z'n palmares (na een solo van meer dan 50 kilometer, volgens analytici een van de grootste krachttoeren uit de recente wielergeschiedenis) en in 2019 Parijs-Roubaix.
• Won ook in alle grote rondes minstens één etappe: Tour één, Giro drie en Vuelta zeven.
• Had als bijnaam "de Veelvraat van Verviers" en werd de grootste Waalse wielerheld sinds Claude Criquielion. Maar liefs vier keer schreef hij ook de Amstel Gold Race op z'n naam, tien keer zou hij eindigen op het eindpodium van een wielermonument. Zijn "Strive for Five" (winst in alle vijf grote monumenten) kwam er niet, één hiaat bleef over: Milaan-San Remo, hoewel hij er wel twee keer op het podium eindigde. In zijn "thuisklassieker" Luik-Bastenaken-Luik ging hij 17 keer van start, vijf keer zou hij bij de beste tien eindigen. 
• Stond bekend als een sympathiek persoon, een graag geziene gast binnen en buiten het peloton. Hij was populair bij publiek en pers, die hij graag en zonder moeite te woord stond, zowel in het Frans als in het Nederlands, maar ook in het Engels en Italiaans.
• Beëindigde in 2022 op 40-jarige leeftijd z'n indrukwekkende carrière.