Herman van Springel (1943-2022)

Opmerkelijke feiten

• Allrounder met lange carrière uit de provincie Antwerpen. Haalde in alle drie de grote rondes het eindpodium, maar ook vele topklasseringen in nagenoeg alle klassiekers.
• Groeide op als boerenzoon in een groot gezin en begon pas op late leeftijd met wielrennen. Op 20-jarige leeftijd werd hij prof. 1966 was het jaar van z'n doorbraak, hij werd derde in Milaan-San Remo, won Gent-Wevelgem en haalde top tien in zijn eerste Tour. Hij bleek goed te kunnen klimmen en was een sterke tijdrijder.

• Won bijna de Tour 1968. Hij droeg op de slotdag de gele trui, en aangezien de laatste etappe een tijdrit was, zijn specialiteit, leek de eindzege binnen. Maar dat pakte heel anders uit. Van Springel blokkeerde volledig in de slotfase, terwijl concurrent Jan Janssen juist toen pas goed op stoom kwam. Het kostte de Belg de eindzege: hij kwam 38 seconden tekort voor de Tourzege.

• Werd ook nog eens tweede in zijn enige Giro in 1971 (op twee minuten van winnaar Gösta Pettersson) en derde in de Vuelta 1970 (op 1,5 min achter winnaar Luis Ocaña). Hij zou tien keer in de Tour starten, vijf etappes winnen en pakte in 1973 (als niet-sprinter) de groene trui van het puntenklassement. 

• Bouwde daarnaast ook een indrukwekkende erelijst op in de klassiekers, ondanks dat hij een belangrijk deel van z'n carrière in dienst reed van Eddy Merckx. Zo klom hij één of meerdere keren op het podium van o.a. Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en Parijs-Tours, maar won deze koersen nooit. De Ronde van Lombardije wist hij wel één keer te winnen. Vier keer eindigde hij in de top tien van het WK, in 1968 eindigde won hij de zilveren medaille (achter Vittorio Adorni). 

• Kende een lange carrière en reed vele koersen minstens tien keer. Zo reed hij Luik-Bastenaken-Luik 12 keer en eindigde elke keer bij de beste twintig. De Waalse Pijl presteerde hij datzelfde zelfs 14 keer. Omdat hij altijd hoog eindigde, maar bijna nooit een grote koers won werd hij wel de Poulidor van België genoemd. Wel won hij vele Belgische semiklassiekers, zoals Gent-Wevelgem 1966, de Omloop het Volk 1968 en de Brabantse Pijl in 1970 en 1974. In 17 jaar tijd als prof won hij in totaal 136 wegwedstrijden.

• Z'n meeste gebruikte bijnaam luidde "Monsieur Bordeaux-Paris", de monsterrit die hij zeven keer won (1970, 1974, 1975, 1977, 1978, 1980 en 1981) en daarmee de absolute recordhouder is. Hij was een lichamelijk sterke coureur, gevoelig en bedachtzaam. 
• Stopte als prof op z'n 38e en werd verkoper. Hij bleef deze job uitvoeren tot hij op 65 jaar met pensioen ging. Hij overleed na een lang ziekbed op 79-jarige leeftijd.