Johan Museeuw (1965)

Opmerkelijke feiten

• Klassiekerrenner uit West-Vlaanderen, Wereldkampioen in 1996 en drievoudig winnaar van zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix.
• Geboren in Varsenare en opgegroeid in Gistel, zoon van wielerprof Eddy Museeuw (twee seizoenen prof, zonder al te veel succes). Was in zijn jeugd en als amateur actief in als veldrijder in de winter en behaalde ook enkele kleine successen in het wegwielrennen. Pas op z'n 22e werd hij prof en brak aanvankelijk door als sprinter. In 1990 behaalde hij twee sprintzege's in de Tour (waaronder de prestigieuze sprintzege op de Champs Élysées), het zouden z'n enige twee Tourritzeges worden.
• Vanaf 1991 wist hij zich - naast het sprinten - steeds meer te onderscheiden in de grote klassiekers. In de sprints tikte hij tegen de absolute wereldtop aan, maar moest ook vaak z'n meerder erkennen in de grote topsprinters van destijds, zoals Abdoujaparov, Jalabert en Ludwig. In 1993 stapte hij over naar de ploeg van manager Lefevere, die hem overtuigde zich meer te wijden aan de klassiekers dan aan de sprints. Deze keuze werd al snel met succes bekroond, zoals bleek uit zijn eerste zege in de Ronde van Vlaanderen (na een sprint-au-deux met Frans Maassen).
• De jaren daarna zou hij uitgroeien tot s-werelds grootste specialist in kasseiklassiekers en won hij ook twee keer op rij de Wereldbeker (1995 en 1996), almede vele semi-klassiekers, zoals twee keer de Omloop het volk en drie keer de E3-Prijs. Drie keer ook won hij de monumenten Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Meest opvallende was zijn zege in Roubaix in 1996, die hij won voor zijn Mapei-ploegmaats Gianluca Bortolami en Andrea Tafi, met wie hij op meer dan 80 km van de finish in de aanval was gegaan. Er kwam geen sprint: ploegleider Lefevere had de volgorde de volgorde bepaald na telefonisch overleg met de bedrijfseigenaar.
• De cijfers wat betreft "zijn" klassiekers zijn imponerend: 15x Ronde van Vlaanderen, acht keer podium en 14x Parijs-Roubaix, zes keer podium, tien keer bij de beste tien.    
• Zijn belangrijkste succes, naast de klassieke overwinningen, was het winnen van de het WK in het Zwitserse Lugano 1996, op zijn 31e verjaardag. Hij wist weg te rijden met de Zwitser Mauro Gianetti en hem te verslaan in de sprint.
• In totaal behaalde hij 115 zeges, waarvan twee als veldrijder. Zijn bijnaam luidde "de Leeuw van Vlaanderen".
• Viel  op met zijn stuurmanskunst die hij zich had aangeleerd als veldrijder, zijn geavanceerde koersinzicht, zijn drang om aanvallend te koersen en zijn introverte, haast ondoorgrondelijke persoonlijkheid. 

• Beëindigde zijn carrière na de voorjaarsklassiekers in 2004. Direct daarna ging hij aan de slag als ploegleider bij Quick Step. Deze stap werd echter overschaduwd door een dopingaffaire. Hij zou o.a. Epo en Aranesp hebben gebruikt. In oktober dat jaar werd de gepensioneerde Museeuw door de Belgische Wielerbond voor twee jaar geschorst. Begin 2007 gaf hij officieel toe dat hij zijn toevlucht had genomen tot doping om zijn prestaties te verbeteren en nam ontslag uit zijn functie als manager.