Raphaël Géminiani (1925-2024)

Opmerkelijke feiten

• Klassementsrenner, haalde twee keer het Tourpodium en 11 keer de top 10 in een grote ronde.
• Z'n ouders vluchtten al voor zijn geboorte naar Clermont-Ferrand in Frankrijk voor het fascistisch geweld in Italië. Raphaël werd Franstalig opgevoed en tijdens WO II reed hij al dermate goed in de Franse koersen, dat hij na de oorlog een profcontract kreeg aangeboden.
• Was een uitstekende klimmer met een oogstrelende pedaaltred. Eén maal won hij het bergklassement in de Tour, twee keer in de Giro. Ook won hij zeven Touretappes. 
• Begon z'n carrière als trouwe ploeggenoot in de Franse ploeg, waarin hij Louison Bobet meehielp aan z'n drie overwinningen in de Tour tussen 1953 en 1955. 
• Werd in de Tour 1951 tweede achter de ongenaakbare Hugo Koblet. In 1958 was hij echter het dichtst bij een Tourzege. Na de klimtijdrit op de Mont Ventoux pakte hij de gele trui. Pas vier dagen voor Parijs nam Charly Gaul de leiding over na een etappe in bar slecht weer, Gauls specialiteit. 
• In Frankrijk kreeg hij de bijnaam "Le Grand Fusil" ("het grote geweer"). Dat had hij te danken aan Louison Bobet vanwege z'n vele scherpe versnellingen bergop, maar ook z'n sterke persoonlijkheid en opvliegendheid.
• Was de eerste renner ooit die in één jaar in alle drie de grote rondes in de top 10 eindigde (1955).
• Beëindigde zijn carrière begin 1960, nadat hij samen met z'n vriend Fausto Coppi en nog een aantal andere profs meedeed aan een wielerronde in het huidige Burkina Fasso. Beiden liepen malaria op aldaar, het werd Coppi fataal, maar Géminiani herstelde.
• Was tijdens z'n wielerloopbaan zeer mondig, en die kwaliteit kwam goed van pas in z'n nieuwe carrière als ploegleider. Zo leidde hij o.a. Jacques Anquetil en Eddy Merckx naar meerdere Tourzeges. Tot op hoge leeftijd was hij een graag geziene en zeer gerespecteerde gast in diverse Franse koersen.
• Hij overleed in juli 2024 op de hoge leeftijd van 99 jaar, als oudste nog levende drager van de gele trui. Hierin werd hij opgevolgd door Gilbert Bauvin.