EVGENI BERZIN (1970)

Opmerkelijke feiten

• Ronderenner en tijdrijder uit Vyborg, nabij Leningrad, later St.Petersburg. Eerste Russische winnaar van een grote ronde (Giro 1994). 

• Kreeg de traditionele wieleropleiding in de toenmalige Sovjet-Unie, waarin vooral de achtervolging en de 100 km ploegentijdrit op de baan centraal stonden. Ondanks zijn afkeer tegen het bikkelharde systeem, won hij als junior en amateur in deze disciplines diverse nationale en wereldtitels,  hij was zeer getalenteerd en ook op de weg behoorde hij bij de beteren. In 1993 werd hij prof in Italië.

• Viel in z'n eerste profjaar nog nauwelijks op, maar in het voorjaar van 1994 zette hij goede uitslagen neer in diverse kleinere rondes. De climax in het voorjaar kwam in de klassieker Luik-Bastenaken-Luik, die hij verrassend won. Hierna ging hij van start in de Giro, aanvankelijk als helper van de ervaren Giorgio Furlan.

• Van te voren was de op dat moment onverslaanbaar geachte titelverdediger Miguel Indurain de grote favoriet. Berzin maakte echter, samen met de eveneens jonge klimmer Marco Pantani, korte metten met de Spanjaard en wist naast drie etappes ook de Giro zelf op zijn naam te schrijven. Als 24-jarige versloeg hij Indurain bergop en ook zelfs in de tijdrit, de discipline waarin Indurain een klasse apart was. 

• Kon na z'n grote succesjaar zijn prestaties niet meer evenaren. In de Giro 1995 werd hij verslagen door Tony Rominger, bij z'n debuut in de Tour moest hij na tien etappes opgeven. In 1996 werd de Tour zijn hoofddoel, nadat hij in de Giro met een tiende plaats genoegen had moeten nemen. De missie leek te slagen: hij pakte de gele trui na een klimtijdrit en leek in staat Indurain van een zesde Tourzege af te helpen. In de volgende bergetappes kreeg hij echter grote inzinkingen en uiteindelijk eindigde hij slechts als 20e.

• Koerste daarna nog enkele jaren vrij anoniem in het peloton bij Franse en Italiaanse ploegen. Hij kreeg met blessures te maken, al werd beweerd dat zijn mindere vormpeil ook te maken had met het gebruik van doping de jaren daarvoor: zijn ploeg Gewiss werd later vaak in verband gebracht met grootschalig gebruik van epo. Ook werd hem egoïsme en gebrek aan discipline, wil en training verweten. In 2000 mocht hij niet starten in de Giro omdat hij aan de vooravond van de start een te hoge hematocrietgehalte had, wat kan duiden op het gebruik van epo. Uiteindelijk verdween hij in 2001 via een achterdeur uit het wielerpeloton.

• Werd samen met z'n onafscheidelijk vriend en landgenoot Vladislav Bobrik (die - eveneens verassend - in 1994 de Ronde van Lombardije won) prof en ze zouden bijna hun hele carrière bij dezelfde ploegen rijden. 
• Bleef na z'n carrière in Italië wonen, waar hij een autoshowroom begon. Daarnaast organiseerde hij het jaarlijkse Critérium Internazionale di Broni, een wielerkoers die direct na de Giro werd gereden.